A poeta Dores Tembrás compartiu a paixón por Rosalía de Castro co alumnado de 3° e 4° da ESO.
Nunha sesión celebrada no auditorio da Senra, foi descubrindo a versión máis feminista e reivindicativa
da matriarca galega. Apoiouse nos poemas de Tecín soia a miña tea, cun eu lírico feminino abandonado
a unha agarda solitaria ao xeito de Penélope; no de A xustiza pola man debuxaba a defensa da dignidade
feminina anta o abuso e o desamparo; nos textos reflexivos dos Lieders e Las Literatas aparecía a reivin-
dicación da individualidade feminina fronte ao papel subsidiario da muller.
A voz confidencial de Dores acabou por atrapar ao grupo na defensa da obra rosaliana afastada dunha in-
terpretación de muller afectada e chorona que nos legou a versión histórica.
Nunha sesión celebrada no auditorio da Senra, foi descubrindo a versión máis feminista e reivindicativa
da matriarca galega. Apoiouse nos poemas de Tecín soia a miña tea, cun eu lírico feminino abandonado
a unha agarda solitaria ao xeito de Penélope; no de A xustiza pola man debuxaba a defensa da dignidade
feminina anta o abuso e o desamparo; nos textos reflexivos dos Lieders e Las Literatas aparecía a reivin-
dicación da individualidade feminina fronte ao papel subsidiario da muller.
A voz confidencial de Dores acabou por atrapar ao grupo na defensa da obra rosaliana afastada dunha in-
terpretación de muller afectada e chorona que nos legou a versión histórica.
No hay comentarios:
Publicar un comentario